θα μας πάρουν με τα βοτσαλάκια...

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Άκου ελληνάκο!..




Γιατί δεν κάνουμε κι ένα δημοψήφισμα για το αν πρέπει να τρώνε, να πηγαίνουν σχολείο ή απλά να κυκλοφορούν στο δρόμο?
Άκου ελληνάκο!..
Μη
φοβάσαι. Δεν κινδυνεύει η μίζερη ζωούλα σου από τον μετανάστη που θα
συναντήσεις στην κάλπη, την ώρα που θα γλύφεις τον φάκελο, όπως έγλυφες
τον πολιτικό που θα φροντίσει τον γιόκα σου να βγει το ίδιο
αποχαυνωμένος με εσένα.
Δεν κινδυνεύεις, ελληνάκο, από την ιθαγένεια
που δικαιούται ένα παιδί που έχει γεννηθεί εδώ -κανείς αλλοδαπός δε θα
σου στερήσει τη μαγκιά, την κλανιά και τα reality της τηλεόρασης.
Κανείς μετανάστης δε θα σου στερήσει τους (διαμορφωτές των απόψεων σου)
αγαπημένους σου δημοσιογράφους. Κανείς αλλόθρησκος δε θα σου στερήσει
τη θρησκεία σου. Όλα αυτά είναι καταδικασμένα να πεθάνουν κάποια στιγμή
ελληνάκο -όπως κι εσύ. Είτε το θες είτε όχι. Θα μείνεις με τον φραπέ
στο χέρι και την αθλητική στη μασχάλη, να κράζεις τους αλλοδαπούς και
τους αλλόθρησκους, όπως κάνεις τόσα χρόνια.
Αλλά σε παραδέχομαι,
ελληνάκο. Είσαι αγωνιστής. Ό,που κρίνεις ότι μπορείς να κάνεις τη
διαφορά, δίνεις το παρόν και ρίχνεσαι στη μάχη. Σαν γνήσιος Έλληνας!
Γεμίζεις γήπεδα για να βοηθήσεις την αγαπημένη σου ομάδα να γυρίσει το
παιχνίδι. Γεμίζεις δρόμους για να φωνάξεις συνθήματα υπέρ των πολιτικών
που αξίζεις. Γέμισες μια ολόκληρη χώρα όταν σε έπεισαν ότι το όνομα της
Μακεδονίας είναι πιο σημαντικό από τη ζωή σου. Από τα παιδιά σου. Από
την κοπιαστική καθημερινότητα σου.
Θες δημοψήφισμα ελληνάκο? Δε σε
είδα να το ζητάς όταν καταχράστηκαν τα λεφτά σου. Όταν πήραν την κόρη
του διπλανού σου στο δημόσιο κι όχι τη δικιά σου. Όταν διαπομπεύουν την
αξιοπρέπεια σου και υποτιμούν τη νοημοσύνη (!) σου? Όταν η ζαρντινιέρες
βαράνε πολίτες και οι σφαίρες μικρά παιδιά. Τι θα γινόταν αν ο Αλέξης
ήταν Αλβανός? Τι θα άλλαζε στα αισθήματα σου? Ή ακόμα χειρότερα. ο
μπάτσος αλλοδαπός! Ούτε να το σκέφτεσαι!
Άκου ελληνάκο προσεκτικά.
Αργοπεθαίνεις. Όχι από τους μετανάστες. Από τη χαζομάρα σου και τον
ύπνο τον βαθύ. Από την άγνοια και το συντηρητικό μυαλό σου. Ήδη έχεις
αρχίσει και σαπίζεις. Και να σου πω κάτι? Καιρός ήταν.
«Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα,
περιμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»
Κώστας Βάρναλης, «Οι Μοιραίοι»
ΥΓ: Χαρίζεται ιθαγένεια σε μετανάστη. Ευχαριστώ.

To διάβασα στο antiracist-korydallos

Δεν υπάρχουν σχόλια: