Μουσική:Νικόλας Άσιμος
Στίχοι:Νικόλας Άσιμος
1978 Παράνομη κασέτα Νο 000001 "Με το βαρέλι που για να βγεί το σπάει"
Το σύστημα έλεγαν οι αρχαίοι, και γι αυτό ήταν σπουδαίοι
Είναι ένα βαρέλι γεμάτο σκόρδα. Και μέσα στο βαρέλι
Ανθρώποι, ανθρώποι, ανθρώποι. Μια γη γεμάτη σκορδαλιά.
Και το βαρέλι αυτό γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει. Κι όλο και κάποιοι
Βγαίνουνε στην επιφάνεια. Και γίνονται μετά Ωνάσηδες.
Ωνάσης σημαίνει να πας στα μπουζούκια, να τα σπας αγκαλιά με τον
Τέλη το Σαβάλας και να κάθεσαι μετά στο Κολωνάκι,
Στις κοσμικές ταβέρνες, και να τρως λαϊκότατα σκορδαλιά. Αυτό είναι
Και που το σώζει το σύστημα. Ποιος πρώτος θα προλάβει.
Έχει την εντύπωση, την αυταπάτη, το πιστεύει δηλαδή, πως θα προλάβει,
να βγει ο ίδιος μέσα απ το βαρέλι και να πέσει μετά με τα μούτρα να φάει.
Να φάει. Να φάει. Γι αυτό βρωμάει ο χώρος (;) μας σκατίλα. Σκατίλα είναι
η μυρουδιά του ανθρώπου, αυτουνού που τρώει σκόρδα, πολλά σκόρδα,
πάρα πολλά σκόρδα. Όλα τα σκόρδα όλων των υπόλοιπων ανθρώπων.
Θα σου δώκω μαξιλάρι
Να πλαγιάζεις στο σκοτάδι
Πω, πω, πωπόσο σ αγαπώ.
Θα σου πλέξω αρρεβώνα
Να τον έχεις το χειμώνα
Πω, πω, πωπόσο σ αγαπώ.
Πιάστηκα σκοινί κορδόνι
Φεύγω για τα ξένα
Βούτηξα στο μακαρόνι
Αλοίμονο σε μένα. (δις)
Ανασαίνω κι είμαι μοναχός
Κι ο ξενιτεμένος είναι άνθρωπος.
Θα σου έχω στ αεροπλάνο
Μπακλαβά απ το Μιλάνο
Πω, πω, πωπόσο σ αγαπώ.
Θα σου στείλω με πατίνι
Τον Πελέ στη Νέα Κρίνη
Πω, πω, πωπόσο σ αγαπώ.
Πιάστηκα σκοινί κορδόνι
Για να ρθω σε σένα
Όλα τα μπορεί μα θες
Ο άνθρωπος στα ξένα. (δις)
Ανασαίνω κι είμαι μοναχός
Κι ο ξενιτεμένος είναι άνθρωπος.
Δέξου στο ταχυδρομείο
Της σχολής μου το πτυχίο
Πω, πω, πωπόσο σ αγαπώ.
Να κρεμάσεις μια κορνίζα
Στο πλευρό της Μόνα Λίζα
Πω, πω, πωπόσο σ αγαπώ.
Πιάστηκα σκοινί κορδόνι
Έμπλεξα στα ξένα
Άνοιξα σπαγγετερία
Δε γυρνώ σε σένα.
Άνοιξα σπαγγετερία
Πλούτισα στα ξένα
Βούτηξα στο μακαρόνι
Αλοίμονο σε μένα
Αλοίμονο σε μένα
Αλοίμονο σε μένα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου