Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010
"Καταρρέουμε"
"Ειλικρινά, είναι κάποιες στιγμές που διαπιστώνεις σε τί σήψη έχει φτάσει η νοοτροπία αυτού του λαού.Πριν μισή περίπου ώρα, στην αρχή της οδού Ταξιαρχών στον Κορυδαλλό, ήταν παρκαρισμένο ένα αμάξι Peugeot αν δεν κάνω λάθος, το οποίο στο σημείο που ήταν εμπόδιζε τη διέλευση του λεωφορείου, με αποτέλεσμα το μποτιλιάρισμα να έχει φτάσει πολλά στενά πιο κάτω, σχεδόν μέχρι τη Γρηγορίου Λαμπράκη. Είχε μαζευτεί πάρα πολύς κόσμος από τα γύρω αυτοκίνητα αλλά και περαστικοί όπως εγώ - οι κλασσικοί περίεργοι. Μετά από ένα δύο λεπτά από την ώρα που σταμάτησα να δω τι γίνεται, βγήκε μια γυναίκα από ένα μαγαζί λίγο πιο εκεί και μπήκε μέσα στο αμάξι. Κι ενώ περίμενα ότι θα τη βρίσουν, με ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΚΠΛΗΞΗ αντίκρυσα ένα μπούγιο άγνωστους μεταξύ τους άντρες - αρχικά πήγε ένας μετά ένας άλλος από την άλλη και ούτω καθεξής - να ορμάνε στο αμάξι, να το κλωτσάνε, να δίνουν γροθιές στα τζάμια, να το σπρώχνουν σε σημείο που σε λίγο θα αναποδογύριζε και όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα το πλήθος γινόταν όλο και πιο επιθετικό!!! Μερικοί προσπάθησαν χλιαρά να μπουν στη μέση, ένας πετάχτηκε από μπροστά της και της πέταξε ένα μπουκάλι νερό στο παρμπριζ, ένας άλλος είχε βάλει το χέρι του μέσα από το παράθυρο και η γυναίκα όλη αυτή την ώρα προσπάθουσε να βάλει μπρος το αμάξι. Δε λέω, έχω ζήσει πολλές παρόμοιες στιγμές και ειλικρινά για την τόσο έκδηλη ανεγκεφαλιά κάποιου είναι τρομερά εκνευριστικό να περιμένεις τόση ώρα ακινητοποιημένος κάπου - ήταν προφανές ότι δε θα χωράει το λεωφορείο εφ' όσον άφησε το αμάξι σε εκείνο το σημείο - αλλά ΩΣ ΕΚΕΙ; Θα φτάσουμε να λιντσάρουμε ο ένας τον άλλο; Άντρες να βαράνε το αμάξι και κανείς να μη μπαίνει στη μέση; Να της πετάνε μπουκάλια νερό; Πού ζούμε;; Βρίσε, φώναξε, αλλά όχι να ΕΠΙΤΕΘΕΙΣ σε έναν άνθρωπο έτσι!!! Και δη τόσοι άντρες σε μία γυναίκα μόνη της.
Κατά τα άλλα ζητάμε ομοψυχία, όταν για κάτι τόσο γελοίο φτάνουμε σε αυτά τα επίπεδα κοινωνικής σαπίλας."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου