Για την περίπτωση του Σάββα Ξηρού

Στο περιθώριο της γενικότερης βαρβαρότητας της εποχής μας συμβαίνει και αυτό το γεγονός με την περίπτωση του Σάββα Ξηρού.
Εδώ ο κόσμος καίγεται... (είναι ένας αυθόρμητα εμφανιζόμενος αντίλογος, υπό τις σημερινές συνθήκες, συνθήκες ευρύτερης υποβάθμισης και περιφρόνησης στα ανθρώπινα δικαιώματα).
Όμως, ως βασική δικαιολογία (ή αιτία) για πολλά από αυτά που συμβαίνουν, στην Ελλάδα και παγκόσμια, παρουσιάζεται το πρόβλημα του οικονομικού κόστους. Εδώ όμως (αντίθέτως) πληρώνουμε σαν χώρα όπως περιγράφεται πιο κάτω. Και δεν θέλω να πιστέψω ότι πληρώνουμε για να ικανοποιηθεί το αίσθημα εκδίκησης του κράτους όπως αναφέρει η σελίδα της ΙΩΑΝΝΑΣ

(Από αυτή τη σελίδα τα σχετικά αποσπάσματα)

"...Η Ελλάδα θεωρήθηκε ένοχη για παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία απαγορεύει την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και καταδικάστηκε σε χρηματικό πρόστιμο για ηθική βλάβη που προκλήθηκε εξαιτίας της ανεπαρκούς φροντίδας που επέδειξε στα ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας του Σάββα Ξηρού. Τονίζεται από την απόφαση του ΕΔΔΑ ότι ο συγκεκριμένος κρατούμενος δεν είναι την ιατρική παρακολούθηση και φροντίδα ώστε να μπορέσει να εκτίσει την ποινή του.
Οι ελληνικές δικαστικές αρχές επικρίνονται από το ΕΔΔΑ για την άρνηση αναστολής της ποινής του προκειμένου να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο ενώ οι αρχές των φυλακών Κορυδαλλού επικρίνονται για την απροθυμία τους να προσφέρουν τις ιατρικές υπηρεσίες που έχει ανάγκη ο κρατούμενος.
Στην ουσία, το ΕΔΔΑ καταδίκασε το ελληνικό κράτος διότι εφαρμόζει πάνω στον Σάββα Ξηρό εκδικητικές μεθόδους κράτησης, αρνούμενο να του δώσει τη δυνατότητα να φροντίσει τα πολλαπλά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. Έκρινε, δε, ότι «η εισαγωγή του σε ειδικευμένο ιατρικό κέντρο για το χρονικό διάστημα που απαιτεί η φύση της ιατρικής του αγωγής, μπορούσε να αποδειχθεί αποφασιστική για την εξέλιξη της κατάστασης της υγείας του».

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ελληνικό κράτος προσέφυγε εναντίον της καταδίκης από το ΕΔΔΑ, αλλά η προσφυγή απορρίφθηκε τον Μάρτιο του 2011..."


"...Από τις ιατρικές γνωματεύσεις που έχουν γίνει προκύπτει η εικόνα ενός κρατούμενου καταδικασμένου σε αργό θάνατο:
Α) Ολική τύφλωση από το ένα μάτι και ελάχιστη όραση από το άλλο, το οποίο επίσης κινδυνεύει.
Β) Φλεβική ανεπάρκεια και επίδρασή της στα κάτω άκρα, η οποία δημιουργεί κίνδυνο ακρωτηριασμού.
Γ) Ακουστικά προβλήματα με κίνδυνο πλήρους απώλειας της ακοής.
Δ) Νευρολογικά και αγγειακά προβλήματα.
Ε) Χρόνιο άσθμα.
ΣΤ) Αναπηρία 67%, διαπιστωμένη από την αρμόδια κρατική επιτροπή.
Οι γνωματεύσεις των γιατρών δείχνουν ότι ειδικά η κατάσταση των ματιών χειροτερεύει συνεχώς. Ήδη, χάρη στην αναλγησία του ελληνικού κράτους, έχει χαθεί το ένα μάτι και πλέον βρίσκεται σε κίνδυνο και το άλλο. Αν δεν υπάρξει άμεσα νοσηλεία σε ειδικό νοσοκομειακό τμήμα, η κατάσταση θα γίνει ανεπίστρεπτη.
Η παραμονή ενός ανθρώπου με τα προβλήματα του Σάββα Ξηρού στη φυλακή συνιστά από μόνη της απάνθρωπη συμπεριφορά..."