Ο Καταραμένος ο ανταγωνισμός...

Ήρθε η ώρα του Σταυρού...
Τον καιρό αυτό, όλοι θυμούνται μια καλή ιστορία από τον συνυποψήφιο τους και έχουν πάντα να πουν μια ευγενική κουβέντα. Γιατί ανεξάρτητα από τον σκληρό ανταγωνισμό, οι συνυποψήφιοι λειτουργούν συνεργατικά και κατά βάθος αγαπιούνται ανθρώπινα. Δεν θέλουν καθόλου να βγάλουν ο ένας το μάτι του άλλου, όπως προσπαθούν συστηματικά να παρουσιάσουν κάτι κακόβουλοι bloggers συκοφάντες, μικρόψυχοι, διαρκείς παραγωγοί ανύπαρκτων ειδήσεων, με σκοπό να βλάψουν τίμιους και εργατικούς ανθρώπους.

Ζωντανό παράδειγμα:
Συνυποψήφιος γνωστού προσώπου σε γνωστό πολυχρισματικό* δημοτικό συνδυασμό της πόλης, διαψεύδει αναφερόμενη ιστορία για τον συνάδερφό του.
Η ιστορία
το γνωστό πρόσωπο, αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές του 2006 βρέθηκε με μειωμένα εισοδήματα μέσα σε έναν κόσμο μεγάλων αναγκών και υποχρεώσεων. Αξιοποιώντας όμως το πληθωρικό ταλέντο του, χωρίς να γλύψει κανέναν και χωρίς να παρακαλάει από δω και από κει, γρήγορα βρήκε μια νέα σταδιοδρομία. Επειδή ήταν καλό παιδί, δέχτηκε με μερικά ψωροχίλιαρα το μήνα αυτή τη θέση. Επρόκειτο για την οργάνωση των παιδικών σταθμών ενός Δήμου της Αττικής. Επειδή ήταν και δουλευταράς, πάταγε το πόδι του αρκετές φορές το μήνα στην αρχή, λιγότερο μετά και σιγά σιγά η δουλειά έστρωνε, (οπότε είναι η στιγμή που ο κάθε ευχαριστημένος επαγγελματίας είναι η ώρα να χαρεί τα αποτελέσματα του κόπου του, δίνοντας ορισμένες άδειες στον εαυτό του).
Την περσινή χρονιά, για να καταλάβετε, είχε φτάσει Νοέμβριος και οι παιδικοί σταθμοί δεν είχαν λειτουργήσει ακόμα στο Δήμο (το επίσημο επιχείρημα είναι ότι ήταν ...νωρίς).

Όλα αυτά αρνήθηκε να υιοθετήσει ο "συνυποψηφίος".
(Λεπτομέρεια): προηγουμένως τα είχε αναφέρει ως "δυσάρεστες φήμες".

Αν όλα τα παραπάνω δεν ήταν φήμες, θα πήγαινα και λίγο παρακάτω. Θα σκεπτόμουν αν τέτοιο έργο μπορούσε να πληρώνεται με έναν μισθό ή με δύο ή και τρεις... Ευτυχώς, όλα τα παραπάνω είναι ανυπόστατες φήμες.