100+1 χρόνια περίπτερο.

"Ένας αιώνας και ένας χρόνος, παρουσίας του Περιπτέρου στην ελληνική κοινωνία"

Ένας αιώνας και ένας ακόμη χρόνος πέρασαν, αφότου το πρώτο περίπτερο εκανε την εμφάνισή του στην ελληνική πρωτεύουσα και έκτοτε κατέστησε την παρουσία του σύμφυτη με την εξελικτική πορεία της ελληνικής κοινωνίας.  Τις ηθικές εξάρσεις της και τις υφέσεις της. Τις στιγμές της ηθικής της μεγαλουργίας σε κάθε έκφανση της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής μας ζωής, αλλά και τις μεγάλες πτώσεις της. Ενας ολόκληρος αιώνας ζωής, με το περίπτερο ως στοιχειώδες θύλακα της ελληνικής κοινωνίας, να παρακολουθεί σθεναρά και να αποτυπώνει τα σημεία του κοινωνικού μας βηματισμού. Και αν αποτέλεσε στο κέντρο τον βασικό πυρήνα των κοινωνικών μας εξορμήσεων και σημείο αναφοράς ιδία στα μεγάλα μας αθλητικά γεγονότα– αντίστοιχη και ακόμα περισσότερο μεγάλη υπήρξε η συμβολή του περιπτέρου στην ελληνική επαρχία, όπου και είναι αξεδιάλυτα δεμένη με τις πιο όμορφες παραστάσεις και εικόνες της ελληνικής υπαίθρου. Από τις αρχές του 20-ου αιώνα όπου και ενσωματώθηκε οργανικά στην ζωή την τοπικών μας κοινωνιών, έχει ξεχωριστή συμβολή στην διαμόρφωση του σύγχρονου ήθους των ελλήνων. Υπήρξε «κέντρο υποδοχής» της  τεχνολογικής πρωτοπορίας και μέσα από αυτό η ελληνική επαρχία, ξεκινούσε την αστικοποίησή της. Στο περίπτερο ήλθε το πρώτο τηλέφωνο στο χωριό, που καλυτέρεψε την ζωή μας. Στο περίπτερο και η πρώτη τηλεόραση, που οι παλιότερες γενιές στοιβαγμένες σ΄ αυτό το μαγικό κουτί, παρακολούθησαν με δέος τον τελικό του «γουέμπλευ». Σ΄ αυτό τα τηλεφωνήματα, με τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, σ΄ αυτό το θλιβερό άγγελμα για το θάνατο κάποιου αγαπημένου θείου από την Αυστραλία, σ΄ αυτό με ιερή αγωνία για τα τηλεφωνικά αποτελέσματα της αγαπημένης μας ομάδας, που έπαιζε στο νησί, είτε στην Ζάκυνθο είτε στην  Κεφαλονιά.

Στο περίπτερο ακόμα αγοράζαμε τα αγαπημένας μας ζαχαρώδη καταναλωτικά προϊόντα, αλλά και τα πρώτα μας ανδρικά αξεσουάρ. Τις σοκολάτες «ΙΟΝ Παυλίδης», αλλά και το «σοκολατένιο φιλί» με γεύση  φράουλας «KISS». Τις μπομπονέλες, αλλά και τις γκοφρέτες «SAFARI»,με την γνώριμή μας διαφήμιση «Σαφάρι, σαφάρι και ποιός δεν θα το πάρει, και το αιλουροειδές να βρυχάται στη ζούγκλα». Εκεί και τα αγαπημένας μας κόμιξ, «Μπλέκ», «Όμπραξ», «Μικρός Ήρως», «Μικρός Καουμπόϋ», αλλά και αργότερα τα περιοδικά κοινωνικού κουτσομπολιού, που μας έκαναν να αισθανόμαστε στην γειτονιά δυνατοί, γνωρίζοντες για τους φλογερούς, έρωτες, τα πάθη και τις «δυστυχίες» των αγαπημένων μας στάρ της τηλεόρασης και του κινηματιογράφου. Απο το περίπτερο αγοράζαμε το «ΡΟΜΑΝΤΣΟ» και το «ΦΑΝΤΑΖΙΟ», με την Αλίκη Βουγιουκλάλη, την Ζωή Λάσκαρη, την Μάρθα Καραγιάννη, τον Νίκο Κούρκουλο, τον Ανδρέα Μπάρκουλη, τον Κώστα Βουτσά και τον Φαίδωνα Γεωργίτση, να δίνουν τον τόνο της πολυτάραχης ζωής των στάρς... Αλλά και στο περίπτερο αγοράζαμε τα ιστορικά ξυραφάκια «Astor», που έμπαιναν στις παλιές ξυριστικές μηχανές, εκεί την πρώτη μας χτένα για «γκομενιλίκι», εκεί τα ιστορικά βερνίκια στο μεγαλο στρογγυλό μεταλικό κουτί, για να γυαλίσουμε τα άρβυλα την Κυριακή για την εκκλησία, εκεί και το «Καλμόλ» για τους πονοκεφάλους, τις ερωτικές απογοητεύσεις και τις ήττες της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού, εκεί και τα πρώτα μας τσιγάρα, όταν το «αντριλίκι» ξύπναγε μέσα μας στην πρώτη νιότη !!! Ένας μικρόκοσμος αγαθών και αντικειμένων πρώτης ανάγκης, που που προσδιόριζε την ταυτότητα και την ψυχοσύνθεσή μας.

Εικόνες απείρου κάλους, που θα μας μείνουν για πάντα ανεξίτηλες και που δεν πρέπει να αφήσουμε τα περίπτερα, αυτόν τον σημαντικό αρμό κοινωνικής συνοχής, να σβήσει αβοήθητος. Κάτι που δυστυχώς συντελείται σήμερα...

(η συνέχεια του ενδιαφέροντος άρθρου στην πηγή)
Αυτό το άρθρο προέρχεται από το blog "Ενδείξεις-Αποδείξεις" (fakosgeorge.blogspot.com) Ένας αιώνας και ένας χρόνος, παρουσίας του Περιπτέρου στην ελληνική κοινωνία http://fakosgeorge.blogspot.com/2012/07/blog-post_6909.html#ixzz1zrpFZKaZ
Under Creative Commons License: Attribution