Προχθές 27 Μαρτίου και ώρα 11: 30 δίπλα από το σπίτι μου, στην οδό Γιάνναρη ξέσπασε φωτιά σε ένα εγκαταλελειμμένο χώρο (πρώην ξυλουργείο).
Επί χρόνια σε αυτό το χώρο ζούσε ο Γιάννης, ένας άστεγος της πόλης μας.O Γιάννης ζούσε ανάμεσά μας, καθόταν στο περίπτερο της γειτονιάς, μιλούσε με τους ανθρώπους, ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει. Ήταν ευαίσθητος, το τελευταίο βράδυ ήταν στο καφενείο και κάποιος τον κοροίδεψε. Αυτό τον ενόχλησε πολύ και έφυγε πικραμένος. Δυστυχώς βρέθηκε νεκρός μετά από την πυρκαγιά.
Στα τοπικά μέσα ενημέρωσης αναφέρεται ότι ένα ξυλουργείο στον Κορυδαλλό παραδόθηκε στις φλόγες και εντοπίστηκε νεκρός ένας 45 χρονος άνδρας.
Αποκρύπτουν όμως με αυτόν τον τρόπο ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, αυτό των αστέγων ,που στη χώρα μας ολοένα και περισσότερο λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις. Διερωτώμαι ποια είναι η πολιτική του Δήμου Κορυδαλλού σε αυτό το ζήτημα και εάν είχε γίνει κοινωνική έρευνα από τις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου για τις συνθήκες διαβίωσης του συμπολίτη μας, ο οποίος έφυγε από τη ζωή με άδικο τρόπο.
Στη μνήμη του Γιάννη έγραψα αυτήν την επιστολή, το ελάχιστο που θα μπορούσα να κάνω, γιατί αυτή τη στιγμή υπηρετώ σε σχολείο της περιφέρειας, και δεν μπορώ να συμμετέχω πιο ενεργά. Αυτήν την εποχή της κρίσης πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, να δημιουργούμε συλλογικότητες και να μην εθελοτυφλούμε στα προβλήματα των συνανθρώπων μας.
1 σχόλιο:
RIP
Δημοσίευση σχολίου