θα μας πάρουν με τα βοτσαλάκια...
Το σκέφτηκα έτσι, το σκέφτηκα και αλλιώς. Έβγαλα πόρισμα.
- Αλέκα μου, η ψήφος μου δεν μπορεί να πάει σε σένα.
Ζορίστηκα και αυτή τη φορά, αλλά τελικά κυριάρχησε ένα βασικό τσιτάτο όπου όλα ξεκαθαρίζονται.
"Ένα είναι το κόμμα"
[Αναλυτικότερα, σημαίνει ότι αν υπάρχει δεύτερο ή και τρίτο κόμμα το οποίο να υποστηρίζει ότι εκφράζει επίσης την εξυπηρέτηση της ταξικής αναγκαιότητας, τότε ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟ ΚΟΜΜΑ - ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ].
Ξύπνησε ο Λένιν μέσα μου. Ξυπνάω και γω και τον ρωτώ:
-Και που ξέρω εγώ το γκαβάδι ποιό είναι το αληθινό το πρωτοπόρο το κόμμα και ποιά η μασκαράτα;
Μου απάντησε (ή έτσι μου φάνηκε): "H ζωή θα το δείξει".
Σκέφτηκα με το αστικό τενεκεδένιο μυαλό μου. Προσπάθησα να βρω έναν ισχυρό συσχετισμό της πολιτικής που κάνει το τιμημένο ΚΚΕ με την σύγχρονη ζωή. Ίσως το μυαλό μου να μπάζει. Αλλά δεν βρήκα αυτή τη σχέση.
Κατέληξα ότι πρέπει να σκεφτούμε τη ζωή μας, Αλέκα.
Εξάλλου, τα επαναστατικά κόμματα ποτέ δεν κέρδισαν εκλογές. Μόνο καρδιές. Εδώ είμαστε. Αλλά, να δούμε κάτι άλλο. Μην συνεχίσω... Θα σε εκνευρίσω πολύ.
- Η ψήφος μου δεν μπορεί να πάει σε σένα Αλέξη μου. Την ασάφεια δεν την μπορώ. Δεν την αντέχει το πετσί μου. Σε γουστάρω αλλά με προβληματίζεις. Πολλά τα χρώματα. Πολλά τα πνεύματα. Ικανό μιγμα, άλλοτε να παράγει το καλύτερο και άλλοτε το χειρότερο. Δεν είναι η ώρα για πειράματα Αλέξη μου. Δεν είναι ώρα για συνιστώσες. Είναι ώρα για συνισταμένη. Δεν μπορώ εγώ. Ελπίζω μόνο να μην βαρεθούν οι μπάχαλοι να έρθουν να ψηφίσουν. Γιατί θα είναι μια επέκταση της πολιτικής φτώχειας αν συμβεί ατύχημα.
- Οι φίλοι μου τώρα από το ΠΑΣΟΚ, χαρές που θα κάνουν. Χα! Μην βιάζεστε. Αλήθεια είναι. Μια συνισταμένη από πολλούς και σοβαρούς παράγοντες μου λέει: ΠΑΣΟΚ! Εντάξει λοιπόν... Η αλήθεια όμως επίσης είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν άλλαξε. Δικά του στελέχη ζουν μέσα στα κοστούμια. Δικοί του οπαδοί υπάρχουν, που σε αρκετό ποσοστό περιμένουν ανυπόμονα να συνεχίσουν σαν να μη συνέβη τίποτα, από τα λάθη του παρελθόντος προς τα λάθη του μέλλοντος. Υπάρχουν αυτά. Δεν χάθηκαν όμως όλα. Είναι ο Γιώργος. Όσα μειονεκτήματα και αν του καταλόγισαν, η πέτσα του είναι γνήσια και ο τύπος ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. Είναι αλήθεια και αυτό. Βρέστε μου πόσους τέτοιους πολιτικούς έχουμε στον τόπο. To μόνο ερώτημα είναι αν έχει κάπου κρυμμένους μια χούφτα ανθρωπους αλλιώτικους, που να τα πιστεύουν αυτά που λέει. Ότι θα τα κάνουν. Είμαι περίεργη φύση. Θα ψηφίσω και από περιέργεια. Συνοψίζοντας: Είναι μια πολύ καθαρή θέση. Ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ. Δεν ψηφίζουμε σκουριά, βρώμικα πρόσωπα και μικροεπαγγελματίες - εργολάβους της πολιτικής ζωής. Απαιτούμε αμέσως νέο ήθος, διαφάνεια,μάζεμα της ασυδοσίας των τραπεζών, κινήσεις για τους μετανάστες, σχέδιο για να πληρώσουν όλοι τους φόρους τους, ανάλογα με την δυνατότητά τους. Η οικονομία, μπορεί να αργήσει. Η διαφάνεια και οι καλές προθέσεις όμως, λάμπουν από την αρχή. Μέσα σε πέντε έξι μήνες, αν δεν γίνει διαφάνεια και δεν παίζουν καλές προθέσεις, θα γίνει του Δεκέμβρη το κάγκελο. Και το ΠΑΣΟΚ θα γίνει μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θα το κάνουμε. Οι τενεκέδες. Γιατί ακόμη και η ασάφεια, είναι καλύτερη από την σκοτωμένη περιέργεια!
(Περίληψη)
Θέση (2): Ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ, επειδή ζει η περιέργειά μας. Γιατί είναι πια περίεργος όποιος ψάχνει τη διαφάνεια, την αξιοπρέπεια, την δικαιοσύνη... Η περιέργειά μας όμως, μπορεί και να πεθάνει. Γνωστό. Όλα κάποτε πεθαίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου