Τραίνα χωρίς συναίσθημα.

Αυτόν τον καιρό, μεγάλα τραίνα δημιουργούνται για την εκλογή των κοινοβουλευτικών μας αρχόντων.

Ο προορισμός είναι συμφωνημένος αυστηρά και όλα κινούνται πάνω στις ράγες.
Κάθε βαγόνι, κάθε επιβάτης, έχει ανέβει με έναν σκοπό και κοιτάζει την πάρτυ του.
Οι επιβάτες, δεν συζητούν μεταξύ τους παρά μόνο γιά την άφιξη του συρμού στον προορισμό, που αποτελεί και τον μοναδικό αναγνωρισμένο στόχο.
Το σπαστικό σφύριγμα, το τσίριγμα από τις ρόδες πάνω στις ράγες και ο ήχος από το σκίσιμο του αέρα, άλλοτε ακούγεται σαν χαρούμενη μελωδία και άλλοτε σαν παραδοσιακό μοιρολόι στα αυτιά τους.
Είναι τραίνα ψυχρά σαν μέταλλο.

Παλιά, είχαμε ξύλινους συρμούς. Αυτοί οι συρμοί, μερικές φορές έβγαιναν από τις ράγες.
Αλλά είχαν και συναίσθημα.

ξύλινος συρμός στον Πειραιά πηγή εικόνας:

http://erythrolefkometerizi.blogspot.com