Αν το πεύκο είχε μιλιά...

Το κόψανε...
γιατί κάθονταν πάνω πουλιά και τους ξυπνούσανε;



Ένα ακόμη, πολύ καυτό Καλοκαίρι στην πόλη έρχεται.
Η διαρροή πευκο-ενέργειας συνεχίζεται.


Αυτό το πεύκο της φωτογραφίας, κόπηκε άδικα και παράνομα (και αυτό πανηγυρικά επιβεβαιώνεται από τη μουγκαμάρα των αρμοδίων μετά από τόσο ψαλτήρι).

Η σιωπή των αρμοδίων είναι ένα συχνό φαινόμενο και δεν είναι η πρώτη φορά ούτε και είναι παράξενο τέτοιοι που είναι.

Είναι πάλι, τα εξαρτημένα -μέσω της διαφήμισης και των αλληλένδετων σχέσεων- τοπικά μέσα ενημέρωσης, προτιμούν να γεμίζουν ανούσιες σελίδες με χαιρετούρες και φωτογραφίες από εκδηλώσεις και συναντήσεις βαρετές. Όλο τα ίδια και τα ίδια και δεν πρόκειται να αναδείξουν ποτέ τέτοια θέματα.

Ακόμα και όταν δείτε να το κάνουν, προσωρινό θα είναι ώσπου να μεσολαβήσει μια ισχυρότερη παρέμβαση ή ώσπου να εξυπηρετηθεί ένας ειδικότερος σκοπός.

Είναι και οι γείτονες. Αυτοί, στη νέα εποχή μας, "αναστατώνονται" ψιθυριστά. Δεν συζητούν για το δένδρο. Ψιθυρίζουν. Σαν να πρόκειται για κάποια γειτόνισσα σε χωριό μικρό, παλιάς εποχής, που βράδυ μπήκε σε σπίτι αρσενικού και το μεταφέρει ο ένας στον άλλο - εμπιστευτικά όμως.
Δεν το συζητούν το δένδρο. Το κουτσομπολεύουν!

Η σιωπή των αρμοδίων, (τέτοιοι που είναι) η σιωπή των εφημερίδων, "εφημερίδων", η σιωπή των -αυτοαναφερόμενων- οικολόγων, η ησυχία των "συνετών" γειτόνων...
Αυτή η σιωπή της συνενοχής οδήγησε στην κοπή εκατοντάδων δένδρων της πόλης τα τελευταία χρόνια.

Η γενικότερη σιωπή μας, είναι κατά βάθος η αιτία που παθαίνουμε ότι μας αξίζει. (Ο άλλος εδώ κρεμάστηκε, σωπάστε όλοι, μια καθημερινή είδηση είναι και αυτό).

Να μην πολυλογώ, αν το πεύκο είχε μιλιά, ίσως να μου έλεγε:
Τι φωνάζεις ρε τενεκέ; Δεν βλέπεις ότι όλοι θέλουν την ησυχία τους;